برخورد با آدم هایی که بچه ها رو اذیت میکنن

سلام ,من یه سوال کلی دارم.در بین اطرافیان گاهی دیدم که بعضیا اینقدر سر به سر بچه میذارن که بچه 5_4 ساله عصبی میشه و حرص میخوره و گاهی گریه میکنه و اون افراد با دیدن این واکنشها از بچه شروع به خندیدن میکنن.میخواستم بدونم بهترین واکنش مادر بچه در این مواقع چی هست?آیا باید بچه رو از اون محیط دور کرد یا نه?

سلام اول در مورد بررگسالان بگم که همیشه میتونید مودبانه و منطقی افراد رو متوجه اشتباهاتشون بکنید با توضیحاتی مثل بچه ها وسیله خندیدن نیستن یا آیا تمایل دارن با خودشون این رفچار بشه و بچه ها به سطحی از تفکر نرسیدن که منظورشون رو درک کنن و یا خشمشون رو کنترل کنن. توصیه دومم اینه که سعی کنید ارتباطتون رو با آدم های آزارگر که سلامت روان ندارن و به شما احترام نمیذارن کمرنگ کنید. ارتباطات روی زندگی ما خیلی اثر گذارند. اما در مورد بچه ها, بهترین راه بیرون کشیدن احساسشون با سوال هستش. اقای فلانی بهت چی گفت؟ تو چی فکر کردی؟ چی احساس کردی؟ (اینجا باید احساسات رو به بچه یاد داده باشیم), پس حرفش تو رو عصبانی کرد؟ چیکار میخواستی بکنی؟ مثلا میگه گریه کردن, خب دیگه وقتی عمو عصبانیت میکنه چیکار میتونی بکنی؟ با بچه های بزرگتر حتی میشه جملات و راهکارها رو برای مواجه با این افراد تمرین کرد. فکر میکنی اگه بهش بگی تو رو اذیت نکنه خوب باشه؟ خب چی میتونی بهش بگی؟ حمایتی از بچه ها نکنید که در نبودتون توش بمونن. بهشون یاد بدید احساسات خودشون رو بشناسن, بتونن برای مشکل راه حل پیدا کنن و اجراش کنن.