مساله طلاق برای پسر 10 ساله ام

سوالتو بپرس
با سلام و عرض ادب بنده 31 ساله هستم و مدت 7 سال است جدا شدم . از ازدواج اولم یه پسر 10 ساله دارم که از وقتی 2 سالش بود تا الان پیش پدرش زندگی میکنه. بدلیل زندگی به شدددتت سختی که بعد از طلاق تو خونه پدرم داشتم و اینکه بارها مجبورم میکردن با خواستگار های عجیب و غریب که هیچ ربطی به من نداشتن ازدواج کنم ، تصمیم گرفتم با مردی که 3 سال عاشقانه دوستش داشتم و تونسته بود با ازدواج قبلیه من و بچه ی من کنار بیاد ازدواج کنم . فقط باید تنها شرط اونو میپذیرفتم که زندگی خارج از ایران است. الان ما 6 ماه هست که ازدواج کردیم و تا 3ماه آینده مهاجرت میکنیم . الان با 2 تا مشکل بزرگ روبرو هستم 1. اینکه چطوری با پسرم ایلیا علیرغم اینکه در جریان رفتنم هست برخورد کنم که رفتنم بهش ضربه ای وارد نکند 2. چطوری راضیش کنم وقتی 15 سالش شد بیاد و پیش ما زندگی کنه چون همسرم اصلااا با این موضوع مخالف نیست و به خاطر من مسئولیت پسرم را میپذیره. خواهش میکنم راهنماییم کنین
سلام و وقت بخیر به نظرم در درجه ی اول باید تمام احساسات کودکتان را درک کنید و به او حق بدهید که از رفتن شما ناراحت شود و چه شما بخواهید چه نخواهید رفتن شما برای او سخت است پس این مساله را انکار نکنید و به احساساتش احترام بذارین به طور مثال بهش بگین که من میدونم که تو چقدر از رفتن من اذیت میشی و به حرف هاش گوش بدین و اجازه بدین احساساتش رو تخلیه کنه و با جملاتی چون: نگران نباش اولش سخته و بالخره میگذره و ... مانع از ابراز احساساتش نشین و سعی کنید رابطتون رو با پسرتون حفظ کنید و حتی خارج از کشور رفتن شما نیز مانع ارتباطتون نشه و به صورت تلفنی و یا نامه و .. باهاش در تماس باشین من نمیدونم پسرتون تونسته بحران طلاق رو برای خودش حل و فصل کنه یا نه ولی برای اینکه بتونین با فرایند بحران طلاق و ... آشنا بشین بهتون پیشنهاد میکنم حتما کتابی رو که در ادامه معرفی میکنم بخونین و در صورت نیاز به مشاور مراجعه کنید
کودکان طلاق، سوگ و بحران - التیام آسیب، بازیابی امید- نویسنده سوزی یهل مارتا- مترجم محمد بازاللهی- نشر واشقان
و درباره ی سوال دومتون باید خدمتتون عرض کنم که اگر شما کتاب رو مطالعه کنید و بدونین چطور با احساسات پسرتون برخورد کنید و چطور باهاش رفتار کنید ارتباط خوبی بین شما و پسرتون ایجاد میشه واین میتونه بهتون کمک کنه که در صورت تمایل خودش برای زندگی پیش شما بیاد ولی تصمیم نهایی با خود پسرتونه که باید به تصمیمش احترام بذارین
موفق باشید
 

 
تاریخ سوال:

1397/3/7

متخصص مربوطه:

مرضیه سرباز

پرسشگر:

somayeh_azizi

تعداد پاسخ ها:

1

تخصص های مربوطه: